Jałowe martwice u dzieci
Jałowa martwica kości to choroba, którą diagnozuje się często u dzieci w okresie intensywnego wzrostu kości długich. Polega ona na obumieraniu fragmentu tkanki kostnej, którego przyczyną nie są drobnoustroje chorobotwórcze (stąd nazwa „jałowa”). W poniższym wpisie wyjaśniamy, jakie są przyczyny, objawy, a także sposoby leczenia choroby.
Jałowa martwica kości może rozwinąć się w różnych częściach kości, chociaż najczęściej pojawia się u nasady rosnących kości kończyn: głowy kości udowej, guzowatości kości piszczelowej, guza piętowego, głowy II kości śródstopia, a także kościach miednicy i kręgosłupa. Przyczyny choroby nie są dokładnie poznane. Prawdopodobnie jest skutkiem lokalnych zaburzeń krążenia w intensywnie rozwijającej się tkance kostnej, a także przebytych urazów i niewłaściwie przeprowadzonego leczenia dysplazji stawu biodrowego.
Z biegiem czasu tkanka martwicza zostaje wchłonięta przez organizm i zastąpiona nową, jednak proces ten wiąże się z możliwością powstania deformacji. Dlatego niezwykle istotne jest jak najszybsze podjęcie leczenia. Co powinno zaniepokoić rodziców? Pierwszym objawem jałowej martwicy kości jest ból kości, czasem promieniujący do innych części ciała, mniejsza ruchomość okolicznego stawu. Rodzice mogą zaobserwować u dzieci utykanie oraz obrzęki w chorych miejscach. Diagnozę stawia ortopeda, potwierdzając ją badaniem radiologicznym lub tomografią komputerową, ewentualnie także USG stawu.
Jak leczy się jałową martwicę kości?
Choroba jest długotrwała i trudna do wyleczenia. Przy wczesnym rozpoznaniu jest jednak możliwe całkowite wyleczenie jej pod warunkiem, że zmiany nie zajęły stawów. W przeciwnym wypadku jałowa martwica kości może pozostawić trwałe ślady w postaci zwyrodnień i deformacji. Choroba średnio trwa u dzieci około 1-4 lata. Leczenie jej polega na zmniejszeniu aktywności fizycznej dziecka po to, by nie obciążać dodatkowo chorej części kości. Podaje się leki przeciwzapalne i przeciwbólowe, a w niektórych przypadkach konieczne jest leczenie operacyjne.